येथे कुणीच नाही माझ्यापरी दिवाणे
मी गीत गात आहे येथे गुन्ह्याप्रमाणे
दे जीवना मला तू आता नवी निराशा
हे दुःख नेहमीचे झाले जुनेपुराणे
तेंव्हा मला फुलांचा कोठे निरोप आला
माझे वसंत होते सारे उदासवाणे
सांगू नकोस की , मी तेंव्हा जिवंत होतो
तेंव्हा जिवंत होते माझे मारून जाणे
साधीसुधी न होती माझी स्मशानयात्रा
आली तुझी निमित्ते! आले तुझे बहाणे!
