शब्द वेडा

मला न तुला काही सांगायचं आहे,
माझं अजूनही तुझ्या शब्दांवर प्रेम आहे.
जेंव्हा मी पहिल्यांदा तुझा मेसेज वाचला त्या क्षणापासून
ते ह्या क्षणापर्यंत ,
तुझ्या शब्द गारुडात मी बंदिवान झालोय.
माझं भानच हरपलंय.
तुझे ते निर्मळ,गूढ,दुर्बोध शब्द मला सतत पाहावेसे वाटतात.
आणि त्यांच्यात गुंतून जावं
परंतु
हे जे शब्दांचे दीर्घ, सघन आणि धारदार काटेरी कुंपण तू तुझ्या कोमल मना भोवती बांधलं आहेस.
ते पार करताना माझी पुरती दमछाक होते. खुपदा मी दिशाहीन होत भरकटत राहतो.
तुझ्या शब्दांची आराधना करतो, पण ते काही प्रसन्न नाही होत त्यांचे काटे बोचून मी मात्र घायाळ होतो.
माझ्या जखमांचं दुखः नाहीय पण असे काटेरी कुंपण बांधताना तुझे हात देखील रक्ताळत असतीलच
त्याचं काय?
प्रदक्षिणा चालूच राहते कुंपणा भोवती.
असे अनेक अश्वथामा त्या मार्गावर असतील
मी ही अनेकांमधील एक